Stan epidemii to kolejny stopień zagrożenia, obowiązujący po dotychczasowym stanie zagrożenia epidemicznego. Jego wprowadzenie daje dodatkowe możliwości ochrony, w tym przede wszystkim – ustanowienie tak zwanych stref zero. Jest to obszar bezpośrednio wokół ogniska wirusa, w którym obowiązują dodatkowe ograniczenia i kontrola. Strefami zero mogą być miasta albo całe regiony.

Rząd może określić kilka rodzajów stref. Wokół strefy zero może rozciągać się strefa buforowa – obszar podlegający takim ograniczeniom jak zakaz przemieszczania się ludzi. Może być także strefa, np. zagrożenia, gdzie możliwe jest ryzyko wystąpienia stanu epidemii; zagrożonego obszaru – jedna lub kilka jednostek podziału terytorialnego kraju oraz miejsca kwarantanny – odrębne obiekty, przeznaczone do czasowego pobytu osób chorych lub podejrzanych o zachorowanie, w których przechodzą kwarantannę.

Stan epidemii może ponadto oznaczać, choć nie musi, następujące obowiązki:

• czasowe ograniczenie określonego sposobu przemieszczania się,
• czasowe ograniczenie lub zakaz obrotu i używania określonych przedmiotów lub produktów spożywczych,
• czasowe ograniczenie funkcjonowania określonych instytucji lub zakładów pracy,
• zakaz organizowania widowisk i innych zgromadzeń,
• obowiązek wykonania określonych zabiegów sanitarnych, jeżeli wykonanie ich wiąże się z funkcjonowaniem określonych obiektów produkcyjnych, usługowych, handlowych lub innych obiektów,
• nakaz udostępnienia nieruchomości, lokali, terenów i dostarczenia środków transportu do działań przeciwepidemicznych, przewidzianych planami przeciwepidemicznymi,
• obowiązek przeprowadzenia określonych szczepień ochronnych, oraz wyznaczenia grup osób podlegających tym szczepieniom, określenia rodzaju przeprowadzanych szczepień ochronnych – uwzględniając drogi szerzenia się zakażeń i chorób zakaźnych oraz sytuację epidemiczną na obszarze zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii,
• czasowe ograniczenie określonych zakresów działalności przedsiębiorców,
• czasową reglamentację zaopatrzenia w określonego rodzaju artykuły,
• obowiązek poddania się badaniom lekarskim oraz stosowaniu innych środków profilaktycznych i zabiegów przez osoby chore i podejrzane o zachorowanie,,
• obowiązek poddania się kwarantannie,
• wskazanie miejsca kwarantanny,
• zakaz opuszczania miejsca kwarantanny.
• czasowe ograniczenie korzystania z lokali lub terenów oraz obowiązek ich zabezpieczenia.

Wprowadzony 20 marca stan epidemii w kraju, oznacza również przedłużenie okresu zamknięcia wszystkich placówek oświatowych i szkół wyższych. Zajęcia zostały zawieszone do świąt wielkanocnych, 10 kwietnia. Zawieszenie zajęć dotyczy też żłobków, klubów dziecięcych i uczelni.

Ogłoszenie stanu epidemii w Polsce nie zmienia terminarza egzaminów w szkołach. Zgodnie z kalendarzem na rok szkolny 2019–2020, przerwa w nauce z okazji świąt wielkanocnych ma potrwać od 9 do 14 kwietnia. Uprzednio, zgodnie z decyzją rządu, wszystkie placówki oświatowe w kraju miały być zamknięte do 25 marca.

W tych placówkach nie odbywają się zajęcia dydaktyczno-wychowawcze, wyjątkiem są m.in. podmioty lecznicze i specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze. Nauczyciele mają być gotowi do pracy i prowadzenia z uczniami zajęć zdalnie. 92 proc. szkół korzysta z e-learningu. Od 25 marca wprowadzony zostanie obowiązek realizowania podstaw programowych.

Rząd zdecydował również o podwyższeniu kary za złamanie kwarantanny – z 5 tys. zł 30 tys. zł. Ponadto, stosując ustawę o chorobach zakaźnych, minister zdrowia na terenie Polski, a wojewodowie na terenie swoich województw, mogą wyznaczyć role personelu medycznego, ale także innych osób, do zwalczania epidemii. Oznacza to możliwość delegowania osób do pracy na obszarze niezbędnym, aby powstrzymać epidemię.

W rozporządzeniu o stanie epidemii wprowadzono także zmiany doprecyzowujące ograniczenia w branży transportowej, galeriach handlowych i przedsiębiorstwach. Zdecydowano m.in., że w galeriach handlowych mogą być otwarte sklepy spożywcze i apteki.